Чурттаайн, авай.
Көжүй берген дискектерин дызырадыр,
Көк-ле шекпен тонун кедип, туруп барып,
Көржең одап, суугуу чушкаан авам көрүп,
Көңгүс бичии, чаш-ла бодум чыдар ийик мен.
«Соок-тур оглум, чооргандан үнме» - дигеш,
Соглу берген холдарыңда чээрген сыйып,
Хеймер оглу мени дээштиң кызып чораан
Кээргенчиг авам сени сактып кээр мен.
Суугуувусче каап чораан хөмүрлериң
Сула мойнум дуглай чыдып алган ышкаш,
Думчуум ажып, караам чажы чыглып кээрге
Туттунуп-даа шыдавайн, ыглаптар мен.
Дамырлары көстүп турар холдарыңны
Так-ла быжыг тудуп алгаш, четкен ийик мен,
Эмнелгениң чычаанынга чоруп ора
Элээн-не үр соңгаларже кайгап чыттың.
Када берген дылың уштуп, имнегилеп,
"Каям, оглум, сугдан" - дээниң утпас-тыр мен.
Эмнелгеге чедиргештиң, саазыннар дээш,
Эңмеленип, хоорай кирип чорупкан мен.
"Аваңар чок апарган" - деп, эмчи меңээ
Анаа чүүл дег дорт сөглээр болур чоржук.
Аңгадаксап, балдырларым суларааштың,
Алгырыксап, арным изиш кынныр чоржук.
Ам бо хүнде авам сени сактырымга
Ажыңнадыр ыстаан чүрээм муңчулар-дыр.
Ынчалза-даа салдынмайн, чагыыңда дег,
Ырда ышкаш үлегерлиг чурттаайн, авай.